กาลเวลาผันเปลี่ยนไปกับดวงใจที่ใคร่รู้ ตอน : ตามรอยนิราศพระบาท


ทั้งซุ้มเสามณฑปกระจกแจ่ม		กระจังแซมปลายเสาเป็นบัวหงาย
มีดอกจันทร์ก้านแย่งสลับลาย		กลางกระจายดอกจอกประจำทำ
ลงหยุดปลงไอยราริมอารามี่		สมภารตามเชิญเสด็จให้คลาไคล ...
ขึ้นผนังหลังบัวที่ฐานบัทม์		เป็นครุฑอัดยืนเหยียบภุชงค์ขยำ
ขยิกขยุ้มกุมวาสุกรีกำ		กินนรรำรายเทพประนมกร
ใบระกาหน้าบันบนชั้นมุก		สุวรรณสุกเลื่อมแก้วประภัสสร
ยอดเยี่ยมเทียมยอดยุคุนธร		กระจังซ้อนแซมใบระกาบัง
นาคสะดุ้งรุงรังกระดึงห้อย		ใบโพธิ์ร้อยระเรงอยู่เหง่งหงั่ง
เสียงประสานกังสดาลกระดึงดัง		วิเวกวังเวงในหัวใจครัน
บานทวารลานแลล้วนลายมุก		น่าสนุกในกระหนกดูผกผัน
เป็นนาคครุฑยุคเหยี่ยวในเครือวัลย์		รูปยักษ์ยืนกอดกระบองกุม
สิงโตอัดกัดก้านกระหนกเกี่ยว		เทพเหนี่ยวเครือกระหวัดหัตถ์ขยุ้ม
ชมพูพานกอดก้านกนกรุม		สุครีพกุมขรรค์เงื้อในเครือวง
รูปนารายณ์ทรงขี่ครุฑาเหิน		พรหมเจริญเสด็จยังบัลลังก์หงส์
รูปอมรกรกำธำมรงค์		เสด็จทรงคชสารในบานบัง
ผนังในกุฎีทั้งสี่ด้าน		โอฬาร์ลานทองทาฝาผนัง
เพราะมีสี่ด้านทวารบัง		ที่พื้นนั่งดาดด้วยแพ่นเงินงาม
มณฑปน้อยสวมรอยพระบาทนั้น		ล้วนสวรรณแจ่มแจ้มแสงอร่าม